W starożytnych Chinach medycyna chińska była nazywana „medycyną”. W czasach Republiki Chińskiej medycyna chińska była nazywana „medycyną narodową”. Od czasu powstania Chińskiej Republiki Ludowej medycyna chińska nazywana jest „medycyną chińską”. Mimo zmian nazwy, tradycyjna medycyna chińska nadal jest tradycyjną medycyną chińską.
W czasach dynastii Tang i Song w Chinach istniał już system nauczania pełnej wiedzy o medycynie chińskiej w ramach oficjalnej edukacji dla praktyków medycyny. W czasach Republiki Chińskiej istniało wiele prywatnych szkół tradycyjnej medycyny chińskiej, a podręczniki szkolne były pisane przez nauczycieli tych szkół.
W latach 50. system edukacji w Chinach został całkowicie zrestrukturyzowany. Prywatne szkoły, kolegia i uniwersytety zostały zamknięte lub połączone w państwowe szkoły, kolegia i uniwersytety.
Od tego czasu pisanie podręczników tradycyjnej medycyny chińskiej znajduje się pod kontrolą Ministerstwa Zdrowia. Chociaż pod wpływem ideologii w podręcznikach znajdują się pewne treści związane z materializmem dialektycznym, główną treścią podręczników jest dziedziczenie i uogólnianie wiedzy tradycyjnej medycyny chińskiej. Nowoczesna edukacja tradycyjnej medycyny chińskiej nieuchronnie wykorzystuje nowoczesne metody edukacyjne i nowoczesny język.
Rozwój tradycyjnej medycyny chińskiej od lat 50. można nazwać próbą zmodernizowania starego systemu medycznego, ale autorzy podręczników nigdy nie próbowali wymyślić nowego systemu. Eksperci tradycyjnej medycyny chińskiej starali się zachować tradycyjną medycynę chińską, dokładając wszelkich starań.
Yike Jiang
Kategoria artykułu: Pytania o medycynę chińską