Kiedy mówi się o tradycyjnej medycynie chińskiej, zawsze wspomina się termin „Qi”. Qi jest ważną koncepcją starożytnej chińskiej filozofii.
Zgodnie z koncepcją filozofii, Qi jest źródłem wszechświata. Chmura, deszcz i wiatr są zmianami Qi. Pory roku są zmianami Qi. Rośliny, zwierzęta i ludzie są zmianami Qi. Ciało fizyczne jest agregacją Qi. Zhuang Zi, chiński filozof, który żył między IV wiekiem a III wiekiem p.n.e., powiedział kiedyś: „Narodziny człowieka są wynikiem agregacji Qi. Agregacja Qi oznacza życie, a dezintegracja Qi oznacza śmierć”.
Ponieważ wszystko można wyjaśnić za pomocą koncepcji Qi, funkcje narządów są uważane za zmiany Qi w tradycyjnej medycynie chińskiej. Narządy są fizyczną formą Qi, podczas gdy funkcje narządów są nieuchwytną formą Qi. Qi i krew były już uważane za najważniejsze substancje ludzkiego ciała, zanim powstała teoria systemu meridianów.
Koncepcje Qi serca, Qi wątroby, Qi śledziony, Qi płuc i Qi nerek pokazują, jak starożytni Chińczycy rozumieli funkcje narządów wewnętrznych. Substancje są nośnikami funkcji. Po spożyciu pokarmu jest on trawiony i przekształcany w Qi narządów.
W naturze istnieje sześć rodzajów czynników chorobotwórczych, które nazywane są chorobotwórczym Qi. Są to wiatr, zimno, letnie ciepło, wilgoć, suchość i ogień. Ogień jest również nazywany ciepłem, podczas gdy letnie ciepło jest specjalną formą ciepła, które może być zmieszane z wilgocią.
Odporność człowieka nazywana jest zdrowym Qi lub ochronnym Qi. Jest ona aktywna na skórze. Qi, która pozostaje we krwi nazywana jest odżywczym Qi.
W XVII wieku chiński lekarz Wu Youxing uważał, że czynnikiem chorobotwórczym śmiertelnych chorób zakaźnych jest inny rodzaj Qi. Różni się on od sześciu rodzajów czynników chorobotwórczych w tradycyjnej teorii. Wnika on do ludzkiego ciała przez usta i nos, zamiast przez skórę.
Yike Jiang
Kategoria artykułu: Pojęcia podstawowe